รู้ตัวอีกทีผมก็เป็นตัวประกอบในนิยายวายแนวฮาเร็มซะงั้น

อัพนิยาย1ตอนต่อสัปดาห์  

ถ้าเกิดว่าไม่ได้อัพนิยายตามกำหนดแสดงว่าติดธุระด่วน ต้องขอโทษเอาไว้ล่วงหน้าด้วยนะคะ

แนะนำตัวละคร

ชื่อ : คิม อึนกี [Kim Eunki]

เพศ :  ชาย

สูง : 190 ซม.

หนัก : 75

สัญชาติ : เกาหลีแท้(ไทย)

นิสัย : สุภาพอ่อนโยน  พูดเพราะ  ใจดี  รักครอบครัว ไม่เจ้าชู้

สิ่งที่ชอบ : ทำอาหารให้ลูกกิน  

สิ่งที่เกลียด : นายเอกในนิยาย

ความฝัน : อยากมีครอบครัวที่อบอุ่นเป็นของตนเอง

สถานะ : พระเอก นายน้อยตระกูลคิมสายหลัก ว่าที่ผู้นำตระกูล 

ชื่อ : คิม อึนเฮ [Kim Eunhye]

เพศ : เซจิน

สูง : 170 ซม.

หนัก : 55

สัญชาติ : เกาหลีแท้

นิสัย : ร่าเริง  ขี้อ้อน  รักครอบครัว  ไม่เจ้าชู้

สิ่งที่ชอบ : ขนมหวาน  

สิ่งที่เกลียด : คนที่อึนกีไม่ชอบ

ความฝัน : อยากมีแฟนที่มีนิสัยคล้ายอึนกี 

สถานะ : พี่ชายฝาแฝดของอึนกี

ชื่อ : จาง ดงเฮ[Jang Donghae]

เพศ : เซจิน

สูง : 168 ซม.

หนัก : 53

สัญชาติ : เกาหลีแท้

นิสัย : พูดน้อย(กับคนที่ไม่สนิท)  ขี้อ่อย  เจ้าชู้

สิ่งที่ชอบ : ผู้ชายหล่อรวยโจย56  

สิ่งที่เกลียด : ผู้ชายจนๆ  

ความฝัน : อยากสามีหลายคน

สถานะ : อดีตนายเอกในนิยาย

ชื่อ : ปาร์ค ชายอน [Park Chayeon]

เพศ : ชาย

สูง : 180 ซม.

หนัก : 70

สัญชาติ : เกาหลีแท้

นิสัย : พูดน้อย ขี้หึง หวงแฟนมาก(ถ้ามี)

สิ่งที่ชอบ : อ่านหนังสือ 

สิ่งที่เกลียด : แฟนนอกใจ 

ความฝัน : อยากมีแฟนที่ชอบอ่านหนังสือเหมือนกัน

สถานะ : เพื่อนสนิทของอึนกี

ชื่อ : อากิฮิโตะ โอชุน [Akihito O-shun]

เพศ : ชาย

สูง : 180 ซม.

หนัก : 73

สัญชาติ : ญี่ปุ่น-เกาหลี

นิสัย : เฟรนลี่  ขี้หึง  หวงแฟนสุดๆ(ถ้ามี)  หื่น(แค่กับแฟน)

สิ่งที่ชอบ : กอดแฟน อ้อนแฟน

สิ่งที่เกลียด : คนที่มายุ่งกับแฟน

ความฝัน : อยากสร้างอนาคตร่วมกันกับคนที่ตนรัก

สถานะ : เพื่อนสนิทของอึนเฮ

ชื่อ : คิม แชยอน [Kim Chayeon]

เพศ : ชาย

สูง : 150 ซม.(ตอนอายุ10ขวบ)

        185 ซม.(ตอนโต)

หนัก : 45(ตอนอายุ10ขวบ)

           74(ตอนโต)

สัญชาติ : เกาหลี-ไทยเชื้อสายจีน

นิสัย : พูดเพราะ   ขี้อาย  รักครอบครัว

สิ่งที่ชอบ : อาหารฝีมือคุณพ่อ

สิ่งที่เกลียด : อาหารฝีมือคุณแม่

ความฝัน : อยากมีแฟนที่มีนิสัยเหมือนกันคุณพ่อ

สถานะ : ลูกของอึนกีกับทิรา

ชื่อ : ธีรกุล(ไม่มีนามสกุล)

ชื่อเล่น : ทิรา

หลังแต่งงาน : คิม ทิรา [Kim Thira]

เพศ : เซจิน

สูง : 170 ซม.

หนัก : 55 

สัญชาติ : ไทยเชื้อสายจีน

นิสัย : ขี้อาย ขี้อ้อน(แค่กับอึนกี)  

สิ่งที่ชอบ : อาหารฝีมืออึนกี

สิ่งที่เกลียด : คนที่มาอ่อยอึนกี

ความฝัน : ขอแค่ได้อยู่ใกล้ๆอึนกี

สถานะ : แม่ของแชยอน

 

ชื่อ : พัค จีมุน [Pag Jimin]

เพศ : ชาย

สูง : 189 ซม.

หนัก : 70

สัญชาติ : เกาหลีแท้

นิสัย : เฟรนลี่ ขี้อ้อน(แค่กับโดยุน)

สิ่งที่ชอบ : กอดโดยุน ซื้อขนมหวานมาให้อึนเฮ

สิ่งที่เกลียด : คนที่มายุ่งกับโดยุน คนที่เพื่อนไม่ชอบขี้หน้า

ความฝัน : อยากสร้างครอบครัวกับคนที่ตนรัก

สถานะ : เพื่อนของอึนกี อดีตพระเอกคนที่1ในนิยาย

ชื่อ : คิม ซอจุน [Kim Seojun]

เพศ : ชาย

สูง : 188 ซม.

หนัก : 73

สัญชาติ : เกาหลีแท้

นิสัย : พูดน้อย  รักสนุก เคารพนับถืออึนกี

สิ่งที่ชอบ : คอยปกป้องอึนกี

สิ่งที่เกลียด : คนที่มายุ่งกับคนในตระกูล

ความฝัน : อยากมีแฟนที่ชอบทำอาหารให้กิน

สถานะ : ลูกพี่ลูกน้องของอึนกีและอึนเฮ นายน้อยตระกูลคิมสายรอง อดีตพระเอกคนที่2ในนิยาย

ชื่อ : ฮัน ไอเดน [Han Aiden]

ชื่อเกาหลี : ฮยองแจ [Hyeongjae]

เพศ : ชาย

สูง : 188 ซม.

หนัก : 74

สัญชาติ : เกาหลี-ฝรั่งเศส

นิสัย : เฟรนลี่ รักเดียวใจเดียว

สิ่งที่ชอบ : ทำขนมหวาน 

สิ่งที่เกลียด : คนที่ทิ้งขนมของตนเองอย่างไม่ใยดี

ความฝัน : อยากเปิดร้านขนมหวานเป็นของตนเอง

สถานะ : เพื่อนของซอจุน อดีตพระเอกคนที่3ในนิยาย

ชื่อ : หยาง ซังฮุน [Yang sanghun]

ชื่อจีน : เฟยหรง [Failong]

เพศ : ชาย

สูง : 187 ซม.

หนัก : 73

สัญชาติ : จีน-เกาหลี

นิสัย : พูดน้อย หวงแฟนมาก(ถ้ามี) เย็นชา(แค่กับคนที่ไม่สนิทและเกลียดขี้หน้า)

สิ่งที่ชอบ : กอดแฟน อ้อนแฟน

สิ่งที่เกลียด : คนที่มายุ่งกับแฟน 

ความฝัน : อยากสร้างครอบครัวกับคนที่ตนรัก 

สถานะ : เพื่อนของซอจุน อดีตพระเอกคนที่4ในนิยาย

ชื่อ : คัง เฟยอิน [Gang Fei-in] 

ชื่อเกาหลี : ดงซิก [Dongsig]

เพศ : ชาย

สูง : 185 ซม.

หนัก : 74

สัญชาติ : เกาหลี-จีน

นิสัย : ขี้หนาว ขี้อ้อน(แค่กับแฟน)  ปากจัด(แค่กับคนที่เกลียด)  รักเดียวใจเดียว

สิ่งที่ชอบ : ช็อกโกแลตร้อน

สิ่งที่เกลียด : คนที่มารบกวนเวลานอน

สถานะ : เพื่อนของอึนกี อดีตพระรองในนิยาย

ชื่อ : ชเว โดยุน [Shoe Doyun]

เพศ : เซจิน

สูง : 170 ซม.

หนัก : 53

สัญชาติ : เกาหลีแท้

นิสัย : ร่าเริง  ร้ายมาร้ายกลับ รักเดียวใจเดียว

สิ่งที่ชอบ : อ้อมกอดของจีมุน

สิ่งที่เกลียด :  คนที่ชื่อดงเฮ

ความฝัน : อยากสร้างครอบครัวที่บอุ่นกับจีมุน

สถานะ : คู่หมั้นของจีมุน อดีตนายร้ายในนิยาย

ชื่อ : จอง ซูจิน [Jeong Sujin]

เพศ : เซน

สูง : 175 ซม.

หนัก : 65

สัญชาติ : เกาหลีแท้

นิสัย : พูดน้อย ขี้หึง เย็นชา(แค่กับคนที่ไม่สนิท)

สิ่งที่ชอบ : กอดแฟน อ้อนแฟน 

สิ่งที่เกลียด : คนที่มายุ่งกับแฟน

ความฝัน : อยากสร้างครอบครัวกับนาอึน

สถานะ : เพื่อนของอึนกี แฟนของนาอึน

ชื่อ : ยุน นาอึน [Yun Na-eun]

เพศ : หญิง

สูง : 170 ซม 

หนัก : 60

สัญชาติ : เกาหลีแท้

นิสัย : ร่าเริง ขี้อ้อน(แค่กับซูจิน)

สิ่งที่ชอบ : ปลูกดอกไม้

สิ่งที่เกลียด : อาหารฝีมือแฟน

สถานะ : แฟนของซูจิน อดีตเพื่อนของนายเอกในนิยาย

เซจิน คือเพศชายที่สามาถท้องได้ ลักษณะที่สังเกตุง่ายๆจะมีปานแดงรูปหัวใจที่แก้มข้างขวามีขนาดเล็กเท่าเม็ดถั่วเขียว

เซน คือเพศหญิงที่มีอวัยวะเพศชายแต่มีขนาดที่เล็กกว่าของเพศชาย สามารถทำผู้หญิงท้องได้ ลักษณะที่สังเกตุง่ายๆจะมีปานดำรูปกากบาทที่แก้มข้างซ้ายมีขนาดเล็กเท่าเม็ดถั่วเขียว

บทนำ

ชายหนุ่มหน้าตาดีคนหนึ่งอุ้มภรรยาที่ปวดท้องใกล้คลอดมาถึงที่โรงพยาบาลแล้วนางพยาบาลที่สังเกตเห็นก็เลยบอกบุรุษพยาบาลให้นำเตียงผู้ป่วยมาให้จากนั่นก็เดินไปบอกกับชายหนุ่มว่าให้รอก่อนแล้วเตียงผู้ป่วยก็มาถึง

ชายหนุ่มที่เห็นเตียงผู้ป่วยก็รีบวางภรรยาลงบนเตียงอย่างนุ่มนวลแล้วบุรุษพยาบาลก็เข็นเตียงผู้ป่วยไปที่ห้องทำคลอดทันที

ชายหนุ่มที่เห็นว่าภรรยาเข้าห้องทำคลอดไปแล้วจึงนั่งรอที่หน้าห้องอย่างกังวลและเป็นห่วงภรรยาที่อยู่ข้างในแล้วได้ยินเสียงภรรยาร้องก็ปวดใจแทน ถ้าเลือกได้ตนอยากคลอดแทนภรรยาด้วยซ้ำ

ผ่านไป1ชั่วโมงเสียงร้องของภรรยาก็เงียบลงแทนที่ด้วยเสียงร้องของเด็กทารกที่เพิ่งออกมาลืมตาดูโลกดังขึ้น1นาทีก็หยุดลงและตามมาด้วยเสียงทารกอีกหนึ่งคนก็ออกมาลืมตาดูโลกตามมาอยู่2นาทีเงียบลง

ต่อมานางพยาบาลก็ออกมาบอกกับชายหนุ่มว่าอีก5นาทีสามารถเข้าไปหาแม่และเด็กได้จากนั้นก็เดินกลับเข้าไปช่วยคุณหมอที่ข้างในต่อจนครบ5นาที

ชายหนุ่มที่รอจนครบ5นาทีก็เดินตามนางพยาบาลที่เป็นคนอาสาจะพาตนไปหาภรรยาและลูกน้อยที่ห้งพักฟื้น

พอมาถึงนางพยาบาลก็กลับไปทำงานอื่นต่อปล่อยให้ชายหนุ่มใช้เวลาอยู่กับภรรยาในห้องกันสี่คนพ่อแม่ลูก

"เป็นยังไงบ้างครับ" ชายหนุ่มถามภรรยาที่นอนอยู่บนเตียงอย่างเป็นห่วงเป็นใย

"ก็เจ็บนะค่ะ ตอนคลอดลูกแล้วยังเป็นลูกแฝดอีกก็เจ็บเป็น2เท่าแต่เมื่อเห็นหน้าลูกน้อยทั้งสองความเจ็บปวดที่มีก็หายไปเลยค่ะ"ภรรยาตอบกลับมาด้วยรอยยิ้ม

"คุณได้ตั้งชื่อลูกแฝดของเราที่คิดเอาไว้รึยังครับ"สามีถามกับภรรยาว่าจะตั้งชื่อของลูกน้อยทั้งสองคนว่าอะไรหลังจากที่ภรรยาพูดจบ

"ฉันคิดออกแล้วค่ะ แฝดพี่ชื่ออึนเฮ แฝดน้องชื่ออึนกี ดีมั้ยค่ะคุณ"ภรรยาบอกชื่อลูกน้อยทั้งสองคนออกมาให้สามีฟังว่าชื่อนี้โอเคดีรึป่าว

"ผมว่าชื่อนี้เหมาะกับลูกของเราดีนะครับ"สามีตอบกลับมาด้วยรอยยิ้ม

"งั้นหรอคะ เอาชื่อนี้แล้วกัน"ภรรยาที่เห็นว่าสามีดูจะพอใจกับชื่อที่ตนพูดออกมาก็ดีใจ

เมื่อตกลงเรื่องชื่อของลูกแฝดได้แล้วฝ่ายสามีก็ปล่อยให้ภรรยาพักผ่อนไปแล้วเดินออกมาเพื่อไปแจ้งชื่อของลูกแฝดทันที

หลังจากที่ไปแจ้งชื่อลูกแฝดเสร็จฝ่ายสามีก็กลับมาหาภรรยาก็เห็นว่าหลับไปแล้วจะเหลื่อก็แต่แฝดคนน้องที่ยังไม่หลับจึงเดินไปหา

"ไงเจ้าตัวเล็ก ยังไม่หลับอีกหรอ"ชายหนุ่มเอ่ยกับลูกน้อยด้วยรอยยิ้ม บรรยากาศรอบตัวดูอบอุ่นและอ่อนโยนขึ้นมาทันทีเมื่อพูดกับลูก

"ปะปะ"แฝดคนน้องที่เห็นผู้เป็นพ่อก็เอ่ยเรียกอย่างน่ารัก

ผู้เป็นพ่อที่เห็นลูกน้อยเรียกตนก็ยิ้มเอ็นดูไปกับความน่ารักตอนพยายามเรียกตนว่าพ่อ

.....

1สัปดาห์ต่อมา

ฝ่ายสามีอยู่เฝ้าภรรยากับลูกแฝดตลอดหลายวันที่ผ่านมาจนครบกำหนดก็กลับบ้านได้ สี่คนพ่อแม่ลูกก็ออกจากโรงพยาบาลเพื่อกลับบ้าน

.....

5ปีต่อมา

จากเด็กทารกสู่เด็กวัยน่ารักๆ ช่วงเวลาที่ผ่านมาถึงห้าปีเด็กแฝดทั้งสองมีพัฒนาการที่ดีมากกว่าเด็กทั่วไปแต่แค่กับแฝดน้องส่วนแฝดพี่พัฒนาการปกติ

ถึงแม้เด็กแฝดทั้งสองจะแตกต่างกันแต่ก็รักกันดีไม่เคยทะเลาะกันเลยสักครั้งเดียวเพราะแฝดน้องจะยอมแฝดพี่เสมอเวลาทะเลาะกันทุกครั้ง 

"พี่อึนเฮครับ"อึนกีที่เห็นแฝดพี่เล่นตุ๊กตาอยู่ก็เอ่ยเรียกแผ่วเบา

"มีอะไรหรอ อึนกี"อึนเฮที่โดนเรียกก็หันมาสนใจแฝดน้องแทนว่าเรียกทำไม

"พี่อึนเฮ ผมสงสัยอยู่เรื่องนึ่งครับ"อึนกีถามแฝดพี่ด้วยท่าทางสงสัย

"เรื่องอะไรหรอ"อึนเฮเอียงคอสงสัย

"ทำไมหน้าตาของพวกเราถึงไม่เหมือนกันเลยครับ ทั้งที่เป็นแฝดกัน"อึนกีถามพี่ชายฝาแฝดว่าทำไมถึงหน้าตาไม่ค่อยจะเหมือนกันเลยสักนิด

"พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน"อึนเฮก็ไม่รู้จะตอบน้องชายฝาแฝดไปว่าอะไรดีเพราะตนเองก็ไม่รู้เหมือนกัน

"หรอครับ"อึนกีที่ได้ฟังก็เศร้าใจเล็กน้อย

"งั้นพวกเราไปถามป๊ะป๋ากับมะม๊ากันดีกว่ามั้ย"อึยเฮที่เห็นท่าทางเศร้าๆของน้องชายฝาแฝดก็เสนอว่าไปถามพ่อกับแม่เผื่อรู้คำตอบ

อึนกีเป็นคนนำทางอึนเฮไปหาพ่อกับแม่ที่ห้องนอนใหญ่(ห้องนอนที่นอนกันเป็นครอบครัวได้)

"ป๊ะป๋า มะม๊า อยู่กันมั้ยครับ"อึนเฮที่มาถึงก็เอ่ยเรียกที่หน้าประตูห้อง 

"อยู่ครับลูก"เป็นเสียงของคุณพ่อที่ตอบแทนก่อนที่คุณแม่จะได้พูด

"พวกผมขอเข้าไปนะครับ"อึนกีที่ได้ยินว่าพวกท่านอยู่จึงขอเข้าไปด้านใน

"เข้ามาได้เลยครับ"เมื่อผู้เป็นพ่ออนุญาติให้เข้ามาได้เด็กแฝดทั้งสองจึงเข้ามาข้างในโดยที่แฝดพี่วิ่งไปก่อนส่วนแฝดน้องก็เดินตามไป

อึนเฮที่เข้ามาก่อนคนแรกก็วิ่งไปหาคุณแม่ที่นั่งอยู่ที่โซฟา ส่วนอึนกีเดินไปหาคุณพ่อที่นั่งข้างๆคุณแม่แทน

"มาหาพวกเรามีอะไรกันหรอจ๊ะ ลูกรัก"ผู้เป็นแม่เอ่ยถามกับอึนเฮว่ามาทำอะไรกันที่ห้องนอนใหญ่แล้วมองอึนเฮสลับกับอึนกี

"คือผม..."ก่อนที่อึนเฮจะตอบคำถามผู้แม่แฝดน้องก็พูดขึ้นมา

"ผมถามเองครับ พี่อึนเฮ"อึนกีพูดกับแฝดพี่ว่าจะถามเอง

"อืม..ก็ได้"อึนเฮที่โดนแฝดน้องพูดแทรกก็หงุดหงิดแต่พอได้ยินที่แฝดน้องพูดว่าจะถามเองก็ตกลงทันที

"ทำไมผมกับพี่ถึงหน้าตาไม่ค่อยจะเหมือนกันเลยครับ ทั้งที่เป็นแฝดกัน"อึนกีถามคุณพ่อกับคุณแม่ด้วยความความสงสัยของเด็กน้อย

"เป็นคำถามที่น่ารักจังเลยลูก...แม่จะบอกแบบให้เข้าใจง่ายๆเลยนะคะ"ผู้เป็นแม่พูดออกมาด้วยความเอ็นดูแฝดน้องที่ถามคำถามอย่างใสซื่อจึงหันไปสบตากับสามีก็เห็นว่าสามีมองมาที่ตนแล้วยิ้มขำก็รู้ว่าเอ็นดูลูกแฝดเหมือนกันกับตนจึงยิ้มตามไปด้วย

"อึนเฮหน้าตาได้แม่มา ส่วนอึนกีหน้าตาได้พ่อมาจึงทำให้หน้าตาของพวกลูกไม่ค่อยจะหมือนกันเท่าไหร่ยังไงล่ะจ๊ะ"ผู้เป็นแม่ตอบคำถามของอึนกีด้วยน้ำเสียงที่เอ็นดูลูกๆที่รอฟังคำตอบอย่างน่ารัก

เมื่อฝาแฝดทั้งสองรู้คำตอบก็เข้าใจขึ้นมาบ้างแล้ว อึนกีจึงขอตัวไปพักผ่อนกับแฝดพี่ที่ตอนนี้ใกล้ได้เวลาเข้านอนแล้วฝาแฝดทั้งสองจึงเข้าไปกอดคุณพ่อกับคุณแม่ก่อนที่จะเดินออกจากห้องนอนใหญ่เพื่อไปนอน

ฝ่ายคุณพ่อและคุณแม่นั้นเมื่อเห็นว่าลูกน้อยทั้งสองไปแล้ว ก็กลับมาทำเรื่องเอกสารการเข้าเรียนของฝาแฝดทั้งสองต่อจนเสร็จแล้วจึงไปนอนกอดกันแล้วหลับไป

ตอนเสริมท้ายบท

ผมที่ลืมตื่นขึ้นมาก็ต้องตกใจที่ห้องนอนที่ตนอยู่นั้นไม่ใช่ห้องของตนเอง ห้องนอนเก่าของผมมันทั้งแคบและเหม็นอับแต่ก็ยังสะอาดอยู่เพราะผมทำความสะอาดทุกๆ3วันต่อสัปดาห์ แต่กับห้องนอนใหม่ห้องนี้มันดูกว้างมากๆและยังมีกลิ่นหอมอ่อนๆอีกด้วยแล้วก็ดูสะอาดกว่าห้องที่ผมเคยนอนอีก 

ผมที่เห็นว่าไม่ใช่ห้องนอนของตนเองก็พยายามจะหนีออกไปแต่ก็ต้องผิดหวังเมื่อมีมือใครมาจับแขนผมเอาไว้จึงหันไปดูก็พบว่าเป็นเด็กผู้ชายอายุอานามน่าจะประมาณ5ขวบได้ที่จับแขนผมด้วยท่าทางงัวเงียแล้วมองมาทางผม

"ตื่นแล้วหรอ อึนกี"เด็กคนนั้นดูเหมือนว่าจะพูดกับผมนะแต่ชื่อที่อีกคนเรียกดูเหมือนจะไม่ใช่ชื่อของผมเลย

"เพิ่งตื่นเมื่อสักครู่นี้เองครับ"ผมที่ตอบกลับไปก็ต้องตกใจที่เสียงของตนนั้นเป็นเสียงเด็กเล็กไม่ใช่เสียงปกติของผมจนเหม่อลอย

"ตื่นรึยังคะ คุณชายน้อยทั้งสอง"เสียงของแม่บ้านสาวเอ่ยเรียกหลังจากที่เคาะประตู

"ตื่นแล้วครับ"เป็นเสียงของฝาแฝดคนพี่ที่ตอบกลับมาแค่คนเดียวเพราะฝาแฝดคนน้องดูจะช็อกกับเรื่องที่เกิดขึ้นกับตนเองจนเหม่อลอย

แม่บ้านสาวที่ได้ยินก็เข้ามาพร้อมกับแม่บ้านสาวอีกคนแล้วกำลังเตรีมตัวจะอาบน้ำให้กับคุณชายน้อยทั้งสองของพวกตนตามปกติที่พวกตนเคยทำตั้งแต่คุณชายน้อยอายุได้3ขวบพวกตนก็เริ่มอาบน้ำแปรงฟันให้คุณชายน้อยทั้งสองแล้วล่ะ

แม่บ้านสาวทั้งสองคนที่อาบน้ำให้คุณชายน้อยทั้งสองเสร็จก็กำลังจะแปรงฟันให้ แล้วตอนนี้อึนกีก็เพิ่งได้สติกลับมา

"ผมแปรงฟันเองครับ" ผมที่เหม่อลอยอยู่นานก็กลับมาเป็นปกติพูดกับคนที่ดูเหมือนจะเป็นสาวใช้อย่างลนลาน

"นายน้อยจะทำเองหรอคะ"แม่บ้านสาวที่กำลังจะแปรงฟันให้อึนกีเมื่อได้ยินนายน้อยบอกว่าจะทำเองก็แปลกใจเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้ตกใจอะไรมากเพราะคิดว่านายน้อยคนนี้ดูเหมือนจะเริ่มทำอะไรเองเป็นแล้วก็รู้สึกภูมิอย่างบอกไม่ถูก

ส่วนทางด้านอึนเฮก็ไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นเหมือนกับอึนกี

เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยแล้วก็แม่บ้านสาวก็พาคุณชายน้อยทั้งสองออกมาแต่งตัวเพื่อไปรับประทานอาหารข้างล่างกับนายท่านและนายหญิงที่รออยู่

ผมที่กำลังแต่งตัวอยู่โดยมีคนช่วยก็นึกย้อนไปตอนที่ผมลืมตาตื่นขึ้นมาแล้วอยู่ในที่ที่ไม่คุ้นตาก็ตกใจจนช็อกไปนานทีเดียว กว่าสติจะกลับมาความทรงจำในร่างนี้ก็เข้ามาอยู่ในหัวจนหมด

ผมถึงไดัรู้ว่าตนเองมาอยู่ในร่างของเด็กชายคนนึงที่มีชีวิตที่สบายแถมยังมีพี่ชายฝาแฝดอีกด้วย ครั้งแรกที่ผมได้รู้ก็ดีใจและเศร้าเล็กน้อยที่จะไม่มีโอกาสได้กลัยไปโลกเดิมของผมอีก ทำไมถึงบอกว่ากลับไปไม่ได้งั้นหรอ ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามาอยู่อีกโลกนึงอย่าง.งงๆได้ยังไง